Adventure in Surinam

Heey iedereen,

Druk Druk Druk, het is alweer een tijdje geleden dat ik een blog heb geplaatst wel twee weken!!! Maar ik heb dan ook wel het paasfeest doorgebracht in het binnenland, dat betekent weinig slaap, veel zien en nog meer ontdekken. Na de binnenland trip meteen weer volle bak aan de slag op stage, vandaar dat het blogje er een beetje bij in is geschoten.
Maar niet getreurd ik heb alles netjes onthouden dus de afgelopen 2 weken in Suriname zijn hieronder te lezen

Iets later dan normaal maar dan ook wel iets langer, vanwege een mooi Pasen in het binnenland deze keer 2 weken in 1 blog
Na een paar dagen in het binnenland ben ik weer in Paramaribo, vandaar dat deze blog ook ietsjes later komt dan normaal. Helemaal afgereisd naar West Suriname waren er geen WIFI bomen te vinden.

Wat opviel maandag (14-04), was de grote hoeveelheid water die uit de lucht kwam vallen in de ‘’drogentijd’’. In veel straten stond er een flinke laag water, noem dat maar droge tijd haha.
Op kantoor aangekomen kwam de mededeling weer voorbij dat het riool vol water zat, dus zo weinig mogelijk gebruik maken van de wc, altijd fijn!!!
Op kantoor. Voorbereidingen getroffen voor volgende week. Het vijzelen van de bruggen gaat dan weer beginnen. Na het paasweekend gaan we dus weer verder met ‘’het hoofdpijnproject’’.
Voor de rest me eigen bezig gehouden met wat stage opdrachten, en het mooie is, Het EINDE is in zicht!!!.

De dinsdag, woensdag en donderdag waren niet veel anders dan de maandag. Een beetje op kantoor gezeten en daar wat aan de stage opdrachten gewerkt. Aan het einde van de donderdag nog iets nieuws gedaan. Ik ben namelijk met wat collega’s naar de Karaoke bar geweest.. Lekker hard en vals door die microfoon schreeuwen op, vooral, de hitje van Guus Meeuwis en Gordon. En dat dan 7000 km van huis, toch raar, maar wel super gaaf.
Maar er lopen hier wat gouden keeltjes rond zeg pppfff. Met een gevoel vanuit de tenen, kunnen ze een geluid produceren niet normaal zeg, dan moet ik toch nog maar een beetje oefenen haha…
Daarna keek ik op de klok en was het opeens al vrijdag….. oeeppsss morgen of liever gezegd vandaag, naar het binnenland. Maar geen zin om de tas in te pakken. Dat doen we morgenvroeg wel.

De vrijdag was het dan zover, na nog even snel de tas te hebben gepakt, en wat gegeten te hebben, met een zwaar hoofd de taxi in naar Cafe Zus & Zo, wat de startlocatie van de trip is.
Nadat iedereen er was, in totaal 17, gingen we met drie terreinwagens richting vliegveld Zanderij, Daar nog even de laatste stop gemaakt om wat te eten, en natuurlijk heel belangrijk wat drank ingekocht.
Waarna iedereen het eten op had, lieten we het asfalt voor wat het was. De komende dagen wordt het alleen maar offroad, yeaahh!!!
Na een aantal uur rijden kwamen we uit bij de eerste stop, een Indianendorp. Wat leven die mensen hier nog primitief zeg, met enkel bouwvallige hutjes, zijn ze er toch heel tevreden mee. Grappig is dat ’s avonds dan wel de televisie buiten wordt gezet haha!!! Na wat uitleg over de Indianen en wat gegeten te hebben vervolgde we de trip ver het binnenland in. De uren in de auto vlogen voorbij, nog snel even bij een kreekje opfrissen en hop weer de auto in. En opeens uit het niet, een SPOORLIJN, echt in the middle of knowhere. De tourguide bedacht als uitdaging de spoorlijn tot het einde te volgen, want er lag gelukkig ook een weg lang. Aan het einde van het spoor een groot rangeerterrein van wel 8 sporen breed. Allemaal in de jaren 70 aangelegd werd me verteld, maar nooit in gebruik genomen.
De zon zakte en zakte de schemering kwam dus opzetten, gelukkig moesten we enkel en alleen nog bergje op en bergje af, en dan konden we ons kamp gaan opzetten. Bergje op ging prima, met zo’n dikke 4x4 is geen helling te stijl, gewoon rustig aan naar boven toe. Maar naar beneden dat was toch iets moeilijker. Doordat bomen moet wijken voor de weg, ontstaat er een watergang in de weg. En daar wil je niet inkomen met de autoband want dan kom je er voorlopig niet meer uit, maar wat gebeurde er natuurlijk, JUIST, de voorband van de auto gleed in de watergang, en de auto ging niet meer voor of achteruit. Na heel wat uurtje zweten met stenen en hout, is het uiteindelijk toch gelukt om de auto los te krijgen. Eenmaal de auto uit de watergang was het pikkedonker en iedereen helemaal doorweekt door een verfrissende regenbui.
En voor wie dacht dat nu het dagje voorbij was, ECHT NIET, even wat eten en daarna lekker positief nog wat tenten opzetten. Wassen in de kreek, en lekker naar bed toe. Al was het bedje niet meer dan een hangmat die niet hing, een ligmat dus!!! Zo’n ligmat ligt toch niet ideaal dus was het lastig om in slaap te komen.

Op zaterdag weer vroeg uit de veren om eens een mooi boom op te zoeken. Met een rol toiletpapier onder m’n arm, echt back to basic!!! Daarna van een heerlijk ontbijtje genoten met eieren en nog heel veel meer!!
Tentjes afbreken en op naar de Blache Marie watervallen, de road trip ging vandaag prima, met wat glijpartijen door de regenbui van vannacht wist de auto zich netjes te gedragen.
Na weer een aantal uren in de auto te hebben gezeten, kwamen we uiteindelijk op een open vlakte midden in het regenwoud. Hier dicht in de buurt zijn de Blanche Marie watervallen.De grootse watervallen van Suriname, nouja watervallen het is meer in mijn ogen een gigantische stroomversnelling tussen allerlei rotsen. Maar wel zeer indrukwekkend. Na een leuk tourguide praatje zijn we het water in gesprongen om heerlijk de verkoeling op te zoeken. Daarna werd het toch echt tijd om weer verder te trekken richting het privé eiland waar we gaan overnachten!!! Bij het water aangekomen viel de schemering, en was het dus lastig varen voor de bootsman. Één keer door wat takken gevaren, maar voor de rest was het een rustig tochtje. Op het eiland stonden een paar heerlijke bedden voor de groep klaar, en konden we zelfs weer douchen (wel gewoon met rivierwater). Na het avondeten werd er besloten om nog even besloten om wildlife te gaan spotten waaronder een aantal volgens, vliegende vissen, en natuurlijke de alom beroemde kaaiman. Na een kaaiman van ongeveer 80 centimeter te hebben vastgehouden, was het tijd voor het echte werk. Plots kwam er een gigantische luchtbuks onder de bankjes vandaan, en werd er een kaaiman van +/- 150 centimeter afgeschoten. Één schot in de kop was voldoende voor een knock-out!! En natuurlijk schieten ze hier geen wildlife af zonder dat ze er ook echt iets mee gaan doen, morgen gaat die namelijk op de BBQ!!

De zondag stond er een hike gepland een berg op met als beloning een waanzinnig uitzicht bovenop een oude telefoonmast. De hike zelf was ook zeker de moeite waard, met allerlei dieren die rondspringen, kruipen en vliegen kom je ogen en oren te kort. Apen die naar de apen komen kijken is hier een welbekende uitdrukking haha!!!
Eenmaal aangekomen bij de telefoonmast schrok ik in eerste instantie wel een beetje, het zag er wat gammel uit. Maarja als je de hele dag tussen de bomen loopt dan moet en zal je het toch ook een keer van boven zien!! Met alle moed verzameld begon de klim van +/- 50 meter recht omhoog via een ijzer laddertje. Het uitzicht was echt subliem!! Overal zie je de oerwoud bomen zover je kunt kijken. Afwisselend met riviertjes was het schitterend. Maar toch ook wel een beetje klamme handje hoor.. Na een tijdje van het uitzicht genoten te hebben was het weer tijd om naar beneden te gaan. Ook de berg af was een hele onderneming. Redelijk stijl ging het iedereen nog wel goed af, maar toen er eenmaal een stortbui me goed afkoelde, veranderde de afdaling in een gladde modderstroom. Met een paar slippertjes kwamen we uiteindelijk uit bij de petrogliefen, dat zijn rotstekeningen van heel lang geleden. Maar meer is er ook niet over bekend. Ze zijn oud punt..
Na de petrogliefen eens goed bekeken te hebben zijn we met het bootje teruggevaren naar het privé eiland, waar we het avondeten gingen voorbereiden. En dat was natuurlijk de kaaiman!! En het smaakt nog goed ook, beetje taai, maar er zat een lekkere ‘’soort kip’’ smaak aan. Het avondeten ging vlekkeloos over in een gezellig avondje die tot in de vroege uurtjes duurde. Met een paar uurtjes in de hangmat kwam het licht van de maandag alweer tevoorschijn.

Maandag, laatste dag van de trip, helemaal doorgereden naar Apoera, aan de grens van west Suriname, verder kan je dus niet. Daar de auto nog even af getankt zodat we in ieder geval genoeg hebben om in Paramaribo aan te komen. In Apoera is er een klein houtverwerkingsbedrijf gelegen aan het water. Ook gesteentes worden in het gebied gewonnen en in verschillende gradaties gesorteerd. Zodoende is hier een dorpje ontstaan. Ook door de bedrijvigheid in de jaren 70, zijn er nog wat overblijfselen te zien. Zo is er nog een loods aanwezig waar onderhoud aan de treinen gedaan zou plaatsvinden. Maar omdat het spoor nooit in gebruik is genomen staat het er maar een beetje te staan. Ook de locomotieven vindt je hier nog terug.
Na alles in Apoera gezien te hebben begon te terugreis naar Paramaribo, 300 kilometer onverharde wegen, en 50 kilometer verhard was het een pittige terugreis.
De laatste 50 kilometer had de tourguide het druk met van alles en nog wat aan de telefoon, en mocht ik nog even achter het stuur kruipen van de land cruiser, yeahh!! Eenmaal de auto netjes geparkeerd te hebben nog een laatste groet aan iedereen en met de taxi terug naar huis. Het was inmiddels al 1 uur ’s nachts maar dat betekent niet dat er niks meer te doen is, dus nog even een biertje aan de bar gepakt en toen toch echt gaan slapen, want 6:15 uur gaat de wekker weer af voor een nieuwe stagedag!!

Dinsdag wat vermoeid, richting Haukes, aldaar in de morgen de laatste corrigerende blik over mijn stage opdrachten weten te leggen. In de middag naar Zanderij gereden om daar de man van ALE van het vliegveld te halen. Want ook deze week gaan we weer van start met het liften van de bruggen. Eenmaal ’s avonds aangekomen in de stad ben ik vroeg naar bed gegaan om een beetje bij te slapen want zo’n tour hakt er toch wel in!!

Op woensdag afgereisd naar de oost west verbinding en de vijzels onder de brug geïnstalleerd. Brug gelift en de A B epoxy onder de brug vandaan gehaald. In de middag aan een kant de vijzels weer weggehaald omdat er bij de volgende brug (Slootwijk), morgen een inspectie gepland staat. Na daar de vijzels weer geplaatst te hebben was het werkdagje alweer voorbij en begon de terugreis naar Paramaribo. In Paramaribo was ook de AVD (avond vierdaagse) begonnen. Dus met een paar collega’s besloten om eerst maar even wat te eten bij een lokaal restaurantje. Na het eten, met meer geluk dan wijsheid, niet in de file beland, en eigenlijk nog redelijk snel thuis gekomen.

De donderdag was het dan zover, inspectiedag. Met allemaal mensen met verschillende belangen was het een drukte van jewelste. Vier man in een bootje met reddingvest haha!!! Safety first!! Gingen ze de ligger inspecteren. En waarbij ik in gedacht had dat er hele rapporten opgemaakt moesten worden, en allerlei waardes genoteerd moesten worden, werden er enkel een paar visuele gebreken aan het licht gebracht. Verder werd er weinig genoteerd. Dat is dus een Surinaamse inspectie.
Na de inspectie de brug uitgevuld met hardhouten vulplaatjes en de brug laten afzakken. Met nog wel wat werk moest ik toch ook echt naar het vliegveld om mijn mentors op te halen. Dus maar snel een wissel gedaan met een collega.
Eenmaal op Zanderij aangekomen kwam ik erachter dat het vliegtuig een uur vertraging had. En ja wat doe je dan??? Gewoon net zoals elke Surinamer de stoelleuning naar achter en de ogen dicht, Prima vol te houden!!
Eenmaal toen de mentor geland was snel richting Paramaribo, want met de 2de dag van de AVD vielen we met de neus in de boter en stonden wel even in de file. Gelukkig trokken de mensen aan onze zijde voorbij zodat we nog wel wat moois kregen te zien van de AVD.

Op vrijdag was het weer een nieuw dagje bij en vooral onder de bruggen. Met weer wat vijzels verwijderen onder de ene brug en plaatsen onder de andere brug, waren we in de morgen lekker aan het werk. In de middag nog wat voorbereidingen gedaan aan de nieuwe rubberen oplegblokken, en wat opmerkingen opgeschreven, en bewijsfoto’s gemaakt, vloog het dagje voorbij.

Zaterdag zou in eerste instantie een halve werkdag worden, maar na afstemming met de project engineer kreeg ik vrij en heb wat projecten aan mijn studiebegeleiders laten zien. Een dagje in de auto, eerst richting het oosten van Suriname waar we bezig zijn met het vijzelen van de bruggen. En daarna richting het zuiden. Waar Haukes N.V. bezig is met het ontbossen t.b.v een nieuwe weg. Tegen de avond waren we weer terug op het resort.
Maarja zaterdagavond dan kun je natuurlijk niet vroeg naar bed, en helemaal niet als het de laatste dag van de AVD in Paramaribo is. Dus hop de stad in, en meteen al een reünie met de gezellige mensen van de Avanavero tour van vorige week, inclusief tourguide hehe!!
Allereerst Sushi gegeten wat geheel nieuw was voor mij, maar wel lekker, om daarna richting de club te gaan en het lekker laat te maken.

Zondags was een dagje om alles op een rijtje te zetten want de dagen beginnen nu te slinken. Dus een beetje bezig geweest met de laatste stage opdracht, de vervolgstudie en natuurlijk deze blog getypt.

Zooo deze keer dus 2 weken in 1 verslag!! Al met al heb ik me dus weer prima vermaakt hier in Su, mooie tour gemaakt en lekker gewerkt!!

Gr Luc!!