A Good start at a Good Company

Hallo allemaal!!

Daar zit ik dan aan de andere kant van de oceaan, zo’n 7500 km verwijdert van Millingen. De eerste week is voorbij gevlogen, dus hoog tijd om een verslagje uit te brengen.

Afgelopen maandag meteen begonnen met stage bij Haukes N.V. aldaar mijn stagebegeleider ontmoet, hele vriendelijke man. Hij heeft mij meteen van alles over het bedrijf en de lopende projecten verteld. Ook gelijk alle mensen van kantoor een handje geschud, pppfff dat zijn er veel en allemaal moeilijke namen haha.
Maar goed daarna meteen richting de Veiligheid, Gezondheid en Milieu voorlichting, want JAA ook in Suriname kennen ze die regels. Na een presentatie gevolgd te hebben ben ik weer helemaal opgefrist wat betreft de veiligheidsregels die gelden binnen het bedrijf. Bepakt met wat jasjes, een helmpie, een veiligheidsbril en schoenen ben ik klaar om het veld in te gaan.

Maar het veld ga ik nog even niet in, want op het moment ben ik op het project ‘’Bridges East-West Road’’ gezet. Dit project vergt nog wat voorbereiding, en zal begin februari buiten van start gaan. De East-West Road is een weg van Paramaribo naar Frans Guyana. Deze weg heeft een viertal bruggen van elk 18,70m die gelift moeten worden, omdat de neopreen (rubber) oplegpunten aan vervanging toe zijn.
Dinsdag samen met de project engineer de bruggen geïnspecteerd. En het zag er inderdaad slecht uit, dus toe aan vervanging. Wat opviel was dat bij veel bruggen de reling was uitgevoerd in de kleuren van Haukes N.V. Het bedrijf heeft het zo geregeld dat alle nieuwe bruggen die ze maken, de bedrijfskleuren van Haukes N.V. meekrijgen.
De bruggen die geïnspecteerd moesten worden lagen niet om de hoek, dus dat werd een lang ritje met de auto zei de project engineer. Wat voor hem dagelijkse kost was, was voor mij een ware ROADTRIP!! Met overal nieuwe dingen keek ik mijn ogen uit. Want ja, een aangereden slang midden op de weg, van +/- 5 meter, hoe vaak kom je die nu tegen hehe..
Wat me ook opviel tijdens de autorit waren de uitvoerende werkzaamheden, van een ander bedrijf weliswaar. Waar je in Nederland nog geen stap op het werkterrein mag zetten mag je hier vrolijk over het menggranulaat rijden als de walsen het nog aan het verdichten zijn, en eenmaal langs de walsen moet je ook nog oppassen dat je niet vast komt te zitten.

De woensdag ben ik begonnen met het maken van verschillende planningen voor het werk. Tussendoor ook nog even bij de vreemdelingenpolitie geweest om een stempeltje te halen, nouwja tussendoor, dat ene stempeltje inclusief datums in mijn paspoort duurde al snel anderhalf uur!! Nu nog maar een paar stempeltjes te gaan en ik mag vijf maanden in Suriname blijven jeej.

De donderdag en vrijdag waren minder spectaculair, een beetje op kantoor gezeten en me wegwijs gemaakt in de bedrijfs lay-out. Wat ook wel ff wennen is, is dat hier bijna alle documentatie in het Engels wordt aangeleverd. Maarja daar komen we ook wel weer uit. Vrijdagmorgen de planning afgerond en goedgekeurd door mijn stagebegeleider. Jammer genoeg was ‘s middags de stagebegeleider nergens meer te bekennen, en ook niks meer van een opdracht gekregen. Dus dan duurt de vrijdagmiddag wel heeeel lang. No Spang zullen we maar zeggen…
De vrouwtjes van de schoonmaak daar in tegen zijn hilarisch. Ze komen uit het niets ineens het kantoor op, wat dus betekent dat je maar een pauze moet gaan maken. En dan een paar uurtjes later als je door de gang loopt zie je ze lang uit over een tafel liggen, of vangen ze vliegen met een elektrische vliegenmepper whaha.

Het weekend was een spektakel. Tegen mij werd gezegd, omdat ik hier pas net ben, dat ik nog moest ontdooien. Dat gaan we dan maar doen ook!!
De zaterdag overdag lekker rustig aan gedaan beetje zwemmen en weer opdrogen en dan maar weer zwemmen. Gelukkig was het bewolkt zodat het voor een Nederlander ook vol te houden is.
De zaterdagavond op stap gegaan in het centrum van Paramaribo, daar wat mensen leren kennen en het natuurlijk nog lekker laat gemaakt!!

Van de week ook meer eens op zoek gaan naar een fiets, want om de eer van de Nederlandse student in Suriname hoog te houden, moet ik me ook maar op de fiets in het roekeloze verkeer wagen.

aan alle mensen thuis,

Groeten uit het oo zoo mooie Su..